Vorige maand werkte Patrick Farnsworth, gastheer van Bikes or Death Podcast, samen met Aggieland Cycling in College Station, Texas, om een groepscamping aan te bieden in het Sam Houston National Forest. Hier is zijn samenvatting van de rit, inclusief foto’s en details over de volgende rit voor degenen die in de buurt wonen
Het Sam Houston National Forest ligt op ongeveer 50 minuten van mijn huis. Het is een zeldzaam gebied van 163.000 hectare openbaar land in Texas. Het is ook gemakkelijk toegankelijk voor mensen die in grote stedelijke gebieden wonen, zoals Houston, Austin, Dallas/Fort Worth. Dit maakt het een geweldige plek voor Texanen die de stad willen ontvluchten en een weekendtrip willen maken over onverharde wegen tussen de loblolly Pines van East Texas Piney Woods. Na een jaar van verkenning heb ik mijn eerste route gepubliceerd, genaamd The Sam Houston Restaurant Tour, en van 25-26 april zal ik een rit op die route organiseren. Deze route is vele malen gereden en was een primeur voor veel mensen die bikepacken. Het is het coolste wat ik ooit heb gezien!
Eerder dit jaar vroeg Aggieland Cycling (mijn plaatselijke fietsenwinkel) of ik geïnteresseerd was in het leiden van een groepsrit die begon en eindigde in College Station, TX. Ze wisten niet dat Id stilletjes op de achtergrond aan het werk was om een gemeenschap te creëren door middel van fietstochten. Ik ben al klant bij Aggieland Cycling sinds ik vier jaar oud was toen mijn ouders mijn allereerste fiets kochten, een blauwe Schwinn met glinsterende verf. Ze zijn er voor me geweest en hebben me sindsdien gesteund, dus ik was blij om met hen mee te gaan op deze rit.
Deze route is vrij gebruikelijk voor bikepackers in dit gebied. Het is 65 mijl heen en weer van het Sam Houston National Forest, meestal over landelijke onverharde wegen. Er zijn een paar goede bevoorradingsstops op mijl 30, 50. Dit was de route die ik nam op mijn eerste bikepacking-reis. We wilden dat dit evenement aantrekkelijk zou zijn voor nieuwe of beginnende bikepackers, dus dat was zeker een overweging. We waren van plan elkaar te ontmoeten bij Aggieland Cycling.
Op die noodlottige schrikkeljaardag van februari verzamelden 11 bikepackers zich voor Aggieland Cycling. Er was een geweldige mix van fietsers, van een eerste timer tot zeer ervaren rijders / bikepackers, die uit de hele staat kwamen, waaronder Houston, San Antonio en het D/FW-gebied. Ik had al mijn bikepacking-karma om me te helpen bij het regelen van mooi weer en wind in de rug. Iedereen ging graag op de fiets. We vertrokken met een verplichte Go Ride Your Damn Bike. We bleven allemaal de eerste 18 mijl bij elkaar terwijl we ons een weg baanden de stad uit en de glorieuze onverharde wegen op die we allemaal kennen en waar we van houden.
Vanaf daar stelde iedereen het tempo in dat ze wilden terwijl we naar onze eerste bevoorradingsplek op mijl 30 rolden, Yankee Doodle Donut. Midden in het peloton zag ik een jong meisje op haar roze fiets op de parkeerplaats rijden en dacht dat dat een teken van geluk was. Op de moeilijke manier. Eet de taco’s niet. Goed om te weten, ik neem graag twee geglazuurde noten mee. Na een korte stop begonnen we aan onze reis richting mijl 50. Gedurende de rit kon ik met veel van de mensen die de reis maakten mee rijden en praten. Ik zag anderen dat ook doen. We rolden het kamp binnen bij Lake Stubblefield bij
De volgende ochtend organiseerde Aggieland Cycling een groepsontbijt en sterke koffie met een lekker scheutje koffiemalen om je echt op alle cilinders te laten schieten. We rolden het kamp uit om
De reis was een succes. We hadden het hele weekend geweldig weer, een goed gesprek en een geweldige sfeer. Ik ben voortdurend onder de indruk van de bikepacking-gemeenschap. Het is geweldig om zo’n reis te kunnen maken en mensen van alle rangen en standen samen te laten komen en te communiceren over een gedeeld belang. Ik geloof dat de sport van bikepacking nog erg jong is en in alle richtingen lijkt te exploderen. We hebben een kans om te helpen definiëren wat deze ruimte is en zal worden in de toekomst. Voor mij is bikepacking een ruimte die iedereen die wil deelnemen accepteert, aanmoedigt en verantwoordt. Ik heb er zoveel van gezien tijdens deze reis, en aan alle andere heb ik het genoegen gehad om deel te nemen. We zijn iedereen dankbaar die heeft deelgenomen en hun tijd heeft gegeven aan deze gedeelde ervaring. Ook dank aan Aggieland Cycling en voor de taco’s en steun.
Het was een genoegen om veel verzoeken te ontvangen voor meer ritten zoals deze. Verzoeken vervuld: de volgende Bikes or Death bikepacking-reis zal op 25 en 26 april plaatsvinden op de Sam Houston Restaurant Tour-route.
